مطالعه‌ای که در مجله Lancet منتشر و در بزرگ‌ترین کنفرانس و نشست سالانه انجمن آمریکایی سرطان‌شناسی بالینی (Asco) در شیکاگو ارائه شد، روی بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته معده انجام شد و نشان داد بیماران تحت درمان با لنفوسیت‌های دستکاری ژنتیکی شده، به‌طور میانگین حدود ۴۰ درصد بیشتر از بیمارانی زنده مانده‌اند که تحت درمان‌های معمولی قرار دارند.
به گزارش ایران، در این روش ایمونوتراپی، اصلاح ژنتیکی لنفوسیت‌های T انجام می‌شود و این گلبول‌ها در آزمایشگاه به‌گونه‌ای تغییر می‌کنند که بتوانند سلول‌های سرطانی را هدف قرار داده و از بین ببرند.
سپس لنفوسیت‌های دستکاری شده، دوباره به جریان خون بیمار تزریق می‌شوند تا با بیماری مبارزه کنند.
این روش که از آن با عنوان «سلول تی کایمریک گیرنده آنتی‌ژن» (Car T) یاد می‌شود به عنوان نوعی روش درمان سرطان، شناخته شده که از روش‌های سلول درمانی با پایه ایمونوتراپی و مهندسی ژنتیک برای بهبود بیماران مبتلا به انواع سرطان‌های خونی استفاده می‌کند. این رویکرد تاکنون در درمان برخی از سرطان‌های بدخیم خون موفقیت‌آمیز بوده و برای سایر تومورها نیز درحال مطالعه است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد استفاده از لنفوسیت‌های دستکاری شده، می‌تواند برای درمان تومورهای جامد(توده‌های غیرطبیعی بافتی جامد و سفت) که تقریباً 90درصد از کل سرطان‌ها ازجمله سرطان سینه، ریه و لوزالمعده را تشکیل می‌دهند، امیدبخش باشد.
دکتر«کارل جون»، از محققان دانشگاه پنسیلوانیا و یکی از متخصصان برجسته درمان با سلول‌های Car T در این باره گفت: «در این مطالعه، بیش از ۱۰۰ بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته معده در چین، به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند؛ یک گروه تحت درمان با سلول‌های Car T قرار گرفتند و گروه دیگر داروهای معمول استاندارد را دریافت کردند. بیماران تحت درمان Car T، به‌طور میانگین حدود 7 ماه پس از درمان زنده ماندند، در حالی که این عدد برای درمان‌های استاندارد ۵.۵ ماه بود.
همچنین پیشرفت بیماری در افراد دریافت‌کننده این ایمونوتراپی، به‌طور میانگین حدود3 ماه متوقف ماند در حالی که این رقم در بیماران گروه دوم، حدود یک ماه بود». وی افزود: «این روش درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته معده که دست‌کم دو دوره درمان ناموفق داشته‌اند، بسیار نتیجه بخش بود. درواقع این بیماران با اصلاح ژنتیکی موفق شدند به خوبی با سرطان مبارزه کنند و طول عمر بیشتری داشته باشند.»
دکتر «جیسون لوک»، کارشناس پزشکی در دانشگاه پیتسبورگ هم با هیجان‌انگیز خواندن نتایج این مطالعه گفت: «می توان از این رویکرد برای کاهش اندازه تومورهای مغزی در بیماری گلیوبلاستوما(یک سرطان مغزی تهاجمی و سریع‌الرشد) نیز استفاده کرد.
نظرات کاربران