علیرضا شیری همدانی؛ چهاردهم تیرماه، روز قلم، فرصتی است برای گرامیداشت کسانی که با جوهر قلم، فرهنگ، دانش و هویت ایرانی را بر صفحه تاریخ جاودانه می‌کنند. سخن گفتاری چون نسیمی است که با گذر زمان محو می‌شود، اما نوشتار، مانند نقشی بر سنگ، تا ابد باقی می‌ماند. این قدرت قلم است که آن را به حافظی بی‌همتا برای تمدن بشری بدل کرده؛ ابزاری که نه‌تنها دانش را از گزند فراموشی می‌رهاند، بلکه بستری است برای خلق زیبایی، هنر و حماسه.

قلم، زبان دوم انسان‌هاست؛ زبانی که عقل، احساس و اندیشه را در هم می‌آمیزد و جهانی از معنا می‌آفریند. در خطوط نستعلیق و شکسته خوش‌نویسی ایرانی، هر حرف قصه‌ای از ظرافت و هویت پارسی را روایت می‌کند، گویی واژه‌ها بر کاغذ به رقص درآمده‌اند. آثار بزرگانی چون میرعماد حسنی، این هنر را به اوج برده و خوش‌نویسی را به تابلویی از زیبایی و فرهنگ بدل کرده است. داستان‌ها، اشعار و نمایشنامه‌هایی که با قلم خلق می‌شوند، تنها سرگرمی نیستند؛ آن‌ها حامل ارزش‌ها، آرمان‌ها و روح یک ملت‌اند که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند.

قلم، راوی حماسه عاشوراست؛ واقعه‌ای که در محرم سال ۶۱ هجری، با ایثار و فداکاری امام حسین (ع) و یارانش، درس آزادگی و مقاومت را به بشریت آموخت. شاعران و نویسندگان، با مرثیه‌ها و روایت‌های مکتوب، پیام عاشورا را جاودانه کرده‌اند. از اشعار محتشم کاشانی که غم کربلا را در واژه‌ها گریاند تا روضه‌های مکتوبی که هر سال در مجالس عزا خوانده می‌شوند، قلم پلی است میان قلب‌های عاشقان حسینی و صحرای کربلا. عاشورا، با خون و قلم، به نمادی از ایستادگی در برابر ظلم بدل شده و در هر خطی که به یاد آن نگاشته می‌شود، روح حق‌طلبی و ایثار زنده می‌ماند.

قلم، همچنین حافظ حماسه‌های معاصر ایران است. در دفاع تحمیلی ۱۲ روزه اخیر، که دشمنان با تجاوز به خاک و عزت این سرزمین، بار دیگر آزمونی برای ملت ایران رقم زدند، قلم در دست روزنامه‌نگاران، نویسندگان و شاعران، رشادت‌های فرزندان این مرز و بوم را ثبت کرد. همان‌گونه که در هشت سال دفاع مقدس، قلم خاطرات شهدا و رزمندگان را جاودانه ساخت، امروز نیز روایتگر وحدت، مقاومت و پیروزی ملت ایران در برابر متجاوزان است. این دفاع ۱۲ روزه، که با حضور حماسی مردم در تشییع شهدا و حمایت از نیروهای مسلح همراه بود، در امتداد عاشورای حسینی، پیام ایستادگی و عزت ملی را به جهانیان رساند.

در سال ۱۳۸۱، با ثبت روز قلم در تقویم رسمی ایران، فرصتی فراهم شد تا از نویسندگان، شاعران، روزنامه‌نگاران و هنرمندانی قدردانی کنیم که با قلم خود، بخشی از میراث ناملموس این سرزمین را زنده نگه داشته‌اند. قلم، شمشیری است که از هویت ایرانی در برابر گذر زمان دفاع می‌کند. نوشتار، برخلاف گفتار، از تحریف مصون می‌ماند و با تأمل و دقت، اندیشه‌ای عمیق را به آیندگان می‌رساند. نویسنده‌ای که ساعت‌ها می‌اندیشد تا جمله‌ای بنگارد، جهانی از معنا را در یک خط خلاصه می‌کند.

روز قلم، دعوتی است برای بازنگری نقش این ابزار مقدس در حفظ و ترویج فرهنگ. از کتاب‌های تاریخی که وقایع را برای آیندگان ثبت می‌کنند تا دست‌خط‌های نفیس و فیلم‌نامه‌هایی که داستان‌های یک ملت را به تصویر می‌کشند، قلم راهی است برای معرفی هویت ایرانی به جهانیان. این روز، سپاسی است از شاعرانی که با واژه‌ها نقاشی می‌کنند، روزنامه‌نگارانی که نبض جامعه را به قلم می‌آورند، پژوهشگرانی که دانش را مکتوب می‌کنند و خوش‌نویسانی که روح زیبایی را بر کاغذ می‌دمند. قلم، زبان جاویدان اندیشه‌هاست. بیایید در روز قلم، با گرامیداشت این میراث گران‌بها، به همه صاحبان قلم ادای احترام کنیم و عهد ببندیم که با حمایت از فرهنگ و هنر، راه را برای نسل‌های آینده هموار سازیم.

منبع