دنیای اقتصاد نوشت: امروز، ایران عزیز ما که نه فقط خانه اجدادی ما بلکه بخشی از جان و استخوان ماست، در معرض تهدیدهایی بی‌سابقه و همه‌جانبه قرار گرفته است. سرزمینی که سده‌ها مهد فرهنگ، علم، مقاومت و کرامت بوده، اکنون در برابر هجومی قرار گرفته که فقط به مرزهای فیزیکی ختم نمی‌شود. دشمنی که امروز با ما روبه‌روست، نه‌فقط با سلاح و ابزار نظامی، بلکه با اطلاعات جعلی، جنگ روانی، تحریم‌های هدف‌دار، حملات سایبری و تخریب اراده ملی، به میدان آمده است.
این حمله، تجاوزی ویرانگر است. هدف آن نه فقط نابودی زیرساخت‌ها، بلکه فروپاشی باور مردم، تحریف هویت تاریخی ما و تاراج امیدی است که در دل جوانان این سرزمین زبانه می‌کشد. در چنین شرایطی، سکوت و بی‌تفاوتی بزرگ‌ترین خطر است. امروز، هر ایرانی یک سنگر است و هر خانه یک خاکریز؛ این سرزمین را جز ما، هیچ‌کس محافظت نخواهد کرد.
در این وضعیت، ما باید هوشیار، مسوول و آماده باشیم. ایران متعلق به همه ماست، و همه ما در برابر سرنوشت آن سهم و نقش داریم. دفاع از ایران فقط در میدان‌های نبرد نظامی اتفاق نمی‌افتد، بلکه در قدرت تفکر، آگاهی، پیوند اجتماعی و همبستگی ملی تجلی می‌یابد.
این نبرد، آزمون دیگری است برای ملتی که بارها در تاریخ، از زیر سایه تاریکی، به سوی روشنایی قدم گذاشته است. ما ملتی هستیم که در برابر مغول و تاتار، استعمار و استبداد، قحطی و جنگ، زانو نزدیم. آنچه ما را نگه داشت، نه قدرت نظامی، بلکه اراده‌ای ریشه‌دار و پیوندی عمیق با خاک و فرهنگمان بود. امروز هم همان پیوند، باید ما را به هم نزدیک‌تر کند.
اکنون زمان آن است که کینه‌ها و دوگانگی‌ها را کنار بگذاریم و به جای تفرقه، بر دوستی و یگانگی تکیه کنیم. خانه وقتی پابرجا می‌ماند که ساکنانش، با همه تفاوت‌ها، دل در گرو سقف مشترک داشته باشند. دشمنان این آب‌وخاک تنها زمانی موفق خواهند شد که ما از یکدیگر جدا شویم، به هم بی‌اعتماد شویم و بار مسوولیت را به دوش دیگری بیندازیم.
بیایید بار دیگر، ایران را نه فقط یک نام روی نقشه، بلکه عهدی بدانیم میان نسل‌ها. عهدی که ایستادگی امروز ما، ضامن سربلندی فردای فرزندانمان باشد. ما اگر بخواهیم، می‌توانیم؛ همان‌طور که همیشه توانسته‌ایم. ایران خانه ماست. خانه را باید حفظ کرد، با همه توان، با همه عشق و با همه امید و پیش‌نیاز اصلی حفاظت از خاک و هویت ایرانی، حفاظت از جان ایرانیان است. ما امروز برای حفاظت از جان خود، عزیزان و هم‌میهنانمان باید آمادگی مقابله با شرایط سخت و اطلاعات لازم برای مواجهه با بحران‌ها را داشته باشیم.
چطور می‌توانیم آمادگی داشته باشیم؟
هنگامی که امنیت کشور به خطر می‌افتد، سازمان‌های دولتی، شهرداری‌ها و نهادهای مردم‌نهاد مسوولیت سنگینی بر عهده دارند. در چنین شرایطی، این نهادها باید با حفظ آرامش و برنامه‌ریزی، از گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه مانند سالمندان، بیماران و کودکان مراقبت کنند و اطمینان حاصل کنند که خدمات حیاتی مانند امدادرسانی، مراقبت‌های درمانی و خدمات پشتیبانی تا حد ممکن فراهم شود. اما در برابر بحران‌ها، اتکای صرف به ساختارهای رسمی کافی نیست؛ قدرت واقعی یک جامعه در همکاری، همدلی و مشارکت مردم با یکدیگر نمایان می‌شود.
در این میان، شرکت‌های خصوصی دارای مسوولیت اجتماعی، سازمان‌های داوطلبانه، انجمن‌های محلی (از جمله گروه مدیریت ساختمان)، نهادهای دینی و فرهنگی نیز نقش مهمی در تقویت توان دفاعی و پشتیبانی از جامعه دارند. برای مثال، مردم می‌توانند با پیوستن به سازمان‌های داوطلب دفاعی، نقش موثری در آمادگی ملی ایفا کنند. همچنین آموزش مهارت‌های ضروری مانند احیای قلبی-ریوی (CPR)، کمک‌های اولیه، یا مدیریت بحران در سطح محلی، به افراد این امکان را می‌دهد که در لحظات بحرانی، نه‌تنها از خود و خانواده‌شان مراقبت کنند، بلکه به دیگران نیز یاری رسانند.
گفت‌وگو و همکاری میان خانواده‌ها، همسایگان، انجمن‌های ساختمانی و تشکل‌های محلی درباره نیازهای آمادگی، می‌تواند پایه‌های مقاومت اجتماعی را مستحکم کند. آمادگی جمعی، نیازمند مشارکت فعالانه همه است؛ هر فرد آموزش‌دیده و آگاه، نقطه قوتی برای جامعه در زمان بحران به شمار می‌رود.
آمادگی جنگی و مسوولیت همگانی در دفاع از کشور
در شرایطی که سایه جنگ یا تهدید جدی آن بر سر کشور سنگینی کند، دولت می‌تواند وضعیت افزایش آمادگی ملی را اعلام کند. این تصمیم به‌منظور تقویت توان دفاعی کشور، حفظ ثبات و پشتیبانی از کارکردهای حیاتی جامعه گرفته می‌شود. وقتی آمادگی بالا اعلام می‌شود، همه نهادها، سازمان‌ها و شهروندان باید آماده باشند تا به‌نحوی در مسیر مقاومت و پایداری ملی مشارکت کنند.
افزایش آمادگی فقط به معنای حضور نیروهای مسلح در پادگان‌ها یا تحرکات نظامی نیست. این وضعیت یعنی تمام جامعه باید به حالت بسیج عمومی وارد شود. از حفظ زیرساخت‌های حیاتی مانند آب، برق، درمان و حمل‌ونقل گرفته تا حمایت‌های مردمی و روانی، همه نیازمند هماهنگی، تعهد و مشارکت گسترده است. ممکن است در این مرحله، افراد از سوی دولت یا سازمان‌های مسوول برای انجام وظایفی مشخص فراخوانده شوند وظایفی که بسته به مهارت‌ها، موقعیت شغلی، یا نیازهای محلی می‌تواند متفاوت باشد.
اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت آمادگی از طریق رسانه‌های جمعی مانند رادیو، تلویزیون، وب‌سایت‌های رسمی مطبوعات، پیامک‌های اضطراری و شبکه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد. در موارد خاص، ممکن است آژیر هشدار (آژیر آماده‌باش) در سطح شهر به صدا درآید. شنیدن این آژیر به این معناست که کشور وارد بالاترین سطح آمادگی شده است و همه مردم باید خود را به نزدیک‌ترین پناهگاه یا مکان امن برسانند. رعایت توصیه‌ها و آرامش در این شرایط، نقش تعیین‌کننده‌ای در سلامت عمومی و موفقیت اقدامات دفاعی خواهد داشت.
اما مهم‌تر از همه، مسوولیت دفاع از کشور بر عهده تمام افراد جامعه است. همه افرادی که بین ۱۶ تا ۷۰سال دارند چه ایرانی‌تبار و چه مهاجر یا مقیم خارجی در صورت بروز جنگ موظفند که به نحوی در دفاع مشارکت کنند. این مشارکت ممکن است شامل کار کردن در مراکز خدمات عمومی، پیوستن به نیروهای دفاعی یا حضور در محل‌های استقرار اعلام‌شده از سوی نهادهای رسمی باشد.
لزومی ندارد همه اسلحه به دست بگیرند؛ هر کس در جایگاه خود می‌تواند در دفاع موثر باشد. پزشکی که در درمانگاه می‌ماند، کارگری که به تامین آب‌رسانی ادامه می‌دهد، معلمی که به کودکان آموزش می‌دهد و داوطلبی که پناهگاه‌ها را سامان می‌دهد همگی در زنجیره پایداری و ایستادگی ملی جایگاه دارند.
آمادگی جنگی، فقط تمرینی برای تهدید نیست، بلکه تجلی اراده ملی برای دفاع از خاک، آزادی و آینده مشترک است. در چنین روزهایی، هر فرد باید بداند که نقش او اهمیت دارد و اتحاد، آگاهی و مسوولیت‌پذیری است که سرنوشت کشور را تعیین می‌کند.
چگونه از خودتان در برابر حمله محافظت کنید؟
در زمان حمله هوایی، سریع به نزدیک‌ترین پناهگاه، زیرزمین یا مکان امن بروید. اما برای آنکه این واکنش واقعا موثر باشد، پناهگاه‌ها باید دارای ساختار و امکانات مناسبی باشند تا بتوانند شما را در برابر تهدیدات هوایی محافظت کنند:
قرارگیری در عمق زیرزمین یا پوشیده‌شده با خاک: پناهگاه‌های زیرزمینی مانند زیرزمین خانه یا تونل‌های مترو به‌دلیل قرار گرفتن در عمق زمین، بیشتر در برابر انفجار و ترکش‌ها ایمن هستند. اگر زیرزمین ندارید، پناهگاه باید حداقل چند متر خاک یا حفاظ بتن قدرتمند روی آن باشد تا بتواند انرژی انفجار را جذب کند.
دیوارها و سقف مستحکم: دیواره‌ها و سقف باید از مواد مقاوم مانند بتن مسلح یا فولاد ساخته شوند تا در برابر موج انفجار و سقوط ساختار محافظت ارائه دهند .
تهویه و فیلتر هوا: سیستم تهویه مستقل (با امکان کارکرد دستی) ضروری است تا از مسمومیت ناشی از گازها و کمبود اکسیژن جلوگیری شود. فیلترهای ضد گازهای سمی و ماسک نیز بسیار ضروری هستند.
در‌های مقاوم و خروج اضطراری: پناهگاه باید حداقل دو در ضدانفجار داشته باشد تا در صورت مسدود شدن مسیر اصلی، راه فرار دیگری موجود باشد.
سامانه اطلاع‌رسانی و بهداشتی: وجود رادیوی باتری‌خور یا دستی برای دنبال‌کردن اخبار، نوشیدنی و خوراکی کافی، سرویس بهداشتی ساده و فضای کمک‌های اولیه ضروری است .
محل امن برای استراحت: در پناهگاه‌های بزرگ‌تر، تخت‌هایی آویزان یا تعلیق‌شده، راهروهای ایمن و جداسازی فضاهای استراحت و اتاق اصلی کمک می‌کند در برابر لرزش و فشار انفجار ضربه کمتر به افراد وارد شود.
نکات سریع اگر در فضای باز باشید: بلافاصله به نزدیک‌ترین ساختمان امن یا فضای پایین‌تر مانند گودال پناه ببرید. از پنجره‌ها و دیوارهای شیشه‌ای فاصله بگیرید تا در برابر موج انفجار و ترکش‌ها محافظت شوید.
واکنش سریع (سریع به نزدیک‌ترین پناهگاه…)، شرط اول است؛ اما تنها زمانی ایمنی واقعی تضمین می‌شود که پناهگاه دارای عمق کافی، ساختار مقاوم، تهویه مستقل و امکانات کمک‌خودیار باشد. این ویژگی‌ها تضمین می‌کنند که در شرایط اضطراری، پناهگاه به‌درستی از جان شما محافظت کند و شما را سالم نگه دارد تا زمانی که خطر واقعی رفع شود؛ بنابراین بهتر است با توجه به نکات یادشده، از قبل برای رسیدن به سریع‌ترین پناهگاه برنامه‌ریزی کرده و آماده باشید.
برای آمادگی در خانه چه کنیم؟
در شرایط بحران، داشتن آمادگی کافی در خانه می‌تواند تفاوت میان آرامش نسبی و بحرانی تمام‌عیار را رقم بزند. اصل اساسی این است که هر خانوار باید بتواند دست‌کم به مدت یک هفته بدون اتکا به کمک‌های بیرونی، نیازهای اولیه خود را تامین کند. این آمادگی نه‌تنها برای شرایط جنگی، بلکه در برابر بلایای طبیعی، قطع گسترده برق، یا اختلال در سیستم‌های توزیع عمومی نیز ضروری است.
نخستین نیاز حیاتی، تامین آب آشامیدنی سالم است. هر فرد به‌طور متوسط روزانه حداقل سه لیتر آب برای آشامیدن، پخت‌وپز و بهداشت فردی نیاز دارد. نگهداری آب در ظروف تمیز، در محل خنک و تاریک و بررسی دوره‌ای کیفیت آن، بخش مهمی از این آمادگی است. در کنار آن، ذخیره غذاهایی که نیاز به پخت طولانی ندارند و در دمای اتاق قابل نگهداری‌اند، ضرورت دارد. مواد کنسروی، غذاهای خشک مانند برنج، ماکارونی، غلات، و تنقلاتی که انرژی زیادی دارند، می‌توانند در مواقع اضطراری بسیار مفید باشند.
در صورت قطع شدن برق و عدم دسترسی به انرژی بخاری، در صورتی که در محیط سرد قرار بگیرید، گرمایش به یکی از دغدغه‌های اصلی تبدیل می‌شود. داشتن لباس گرم، پتو، کیسه‌خواب و در صورت امکان وسایل گرمایشی بدون نیاز به برق مانند بخاری‌های گازی یا نفتی، به حفظ دمای بدن و جلوگیری از سرمازدگی کمک می‌کند. در همین حال، ارتباط با دنیای بیرون نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. داشتن رادیویی که با باتری، شارژ دستی یا انرژی خورشیدی کار کند، به دریافت اطلاعات حیاتی از منابع رسمی کمک می‌کند. نگهداری شماره‌های مهم روی کاغذ و فراهم کردن شارژر خودرو یا پاوربانک برای تلفن همراه، اقدامات تکمیلی در این بخش محسوب می‌شوند.
پول نقد یکی دیگر از نیازهای کلیدی در شرایط بحرانی است. در صورت قطع سیستم‌های بانکی یا اینترنتی، امکان پرداخت‌های الکترونیکی وجود نخواهد داشت. بنابراین، داشتن مقدار مناسبی پول نقد با اسکناس‌های خرد می‌تواند کارگشا باشد.
همچنین، باید برای مدیریت بهداشت و نظافت فردی برنامه‌ریزی شود. اگر امکان استفاده از سرویس بهداشتی به‌دلیل قطع آب یا برق وجود نداشته باشد، استفاده از کیسه زباله، سطل در‌دار، خاک اره و دستمال مرطوب می‌تواند به حفظ بهداشت کمک کند. فراموش نکنیم که وجود جعبه کمک‌های اولیه، چراغ قوه یا چراغ پیشانی با باتری اضافه، سوخت کافی برای وسیله نقلیه یا بخاری و ذخیره داروهای ضروری از دیگر اجزای این آمادگی است.
این آمادگی‌ها شاید در ظاهر ساده و ابتدایی به‌نظر برسند، اما در شرایط بحرانی، می‌توانند جان انسان‌ها را نجات دهند و از فشار روانی ناشی از بی‌برنامگی بکاهند. ایجاد این آمادگی، مسوولیتی فردی است که در نهایت به تقویت امنیت جمعی می‌انجامد.
برای تخلیه سریع چه کنیم؟
در شرایط اضطراری مانند جنگ، فجایع طبیعی یا نشت مواد خطرناک، ممکن است نیاز باشد منطقه‌ای به سرعت تخلیه شود تا جان افراد حفظ شود. در چنین مواقعی آمادگی و داشتن وسایل ضروری همراه اهمیت زیادی دارد. نخست باید مدارک شناسایی، پول نقد و داروهای مورد نیاز را همراه داشت؛ زیرا این اقلام برای انجام امور اولیه و دریافت خدمات پزشکی حیاتی هستند. علاوه بر این، لباس گرم و لباس اضافی برای محافظت در برابر سرما و شرایط نامساعد جوی باید حتما آماده باشد. همچنین تهیه مقداری غذا و آب برای چند روز اولیه پس از تخلیه بسیار ضروری است؛ چرا که ممکن است دسترسی به منابع غذایی و آبی محدود یا قطع شود. وسایل ارتباطی از جمله تلفن همراه به همراه شارژر و همچنین رادیو برای دریافت اخبار و اطلاع‌رسانی‌های ضروری، نقشه منطقه و دیگر ابزارهای جهت‌یابی به شما کمک می‌کنند تا مسیر ایمن را پیدا کنید و در جریان اتفاقات قرار بگیرید. در شرایط بحران توجه داشته باشید که وابستگی به پناهگاه خاصی ندارید و می‌توانید از نزدیک‌ترین پناهگاه موجود استفاده کنید، پس بهتر است با موقعیت پناهگاه‌های اطراف خود آشنا باشید و هنگام تخلیه سریع از نزدیک‌ترین پناهگاه برای حفظ امنیت استفاده کنید. داشتن آمادگی کامل و رعایت این نکات می‌تواند در مواقع اضطراری جان شما و خانواده‌تان را نجات دهد و روند تخلیه را به شکلی سازمان‌یافته و مطمئن پیش ببرد.
دفاع روانی
در شرایط بحرانی که برخی گروه‌ها ممکن است با انتشار اخبار نادرست، فیلم‌های جعلی و شایعه‌پراکنی قصد ایجاد ترس و بی‌اعتمادی در میان مردم را داشته باشند، اهمیت داشتن دفاع روانی به‌شدت افزایش می‌یابد. برای مقابله با این تهدیدات، نخستین گام بررسی و تایید اطلاعات از منابع رسمی و معتبر است تا از انتشار اخبار کذب جلوگیری شود. همچنین باید در به اشتراک‌گذاری مطالب در شبکه‌های اجتماعی دقت کرد و از انتشار اطلاعات نادرست یا غیرموثق خودداری کرد؛ زیرا این کار می‌تواند به افزایش اضطراب و سردرگمی در جامعه منجر شود. کنترل احساسات و حفظ آرامش روانی در چنین شرایطی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که ترس و نگرانی بی‌مورد می‌تواند تصمیم‌گیری‌های منطقی را مختل کند و بر سلامت روان افراد تاثیر منفی بگذارد. بنابراین، با تمرکز بر منابع رسمی، دقت در انتشار اطلاعات و مدیریت هیجانات، می‌توان در برابر موج‌های شایعه و ترس‌افکنی مقاومت کرد و به حفظ آرامش فردی و اجتماعی کمک کرد.
امنیت دیجیتالی
در دنیای دیجیتال امروز، حفظ امنیت اطلاعات اهمیت بسیار بالایی دارد و برای جلوگیری از نفوذهای سایبری باید اقدامات پیشگیرانه‌ای انجام داد. نخست، ساخت رمزهای قوی و پیچیده که شامل ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و نمادها باشد، از اساسی‌ترین گام‌ها در حفاظت از حساب‌ها و داده‌های شخصی است. همچنین باید از کلیک کردن روی لینک‌های مشکوک یا ناشناس خودداری کرد؛ زیرا این لینک‌ها ممکن است حامل بدافزارها یا تله‌های فیشینگ باشند که امنیت سیستم را به خطر می‌اندازند. برای حفظ اطلاعات مهم، تهیه نسخه پشتیبان منظم از داده‌ها ضروری است تا در صورت بروز هرگونه حادثه مانند حمله هکری یا خرابی سیستم، امکان بازیابی سریع اطلاعات فراهم باشد. علاوه بر این، به‌روزرسانی مستمر سیستم‌ها و نرم‌افزارها باعث رفع آسیب‌پذیری‌های امنیتی و افزایش مقاومت در برابر تهدیدات جدید می‌شود. رعایت این نکات ساده اما حیاتی می‌تواند به حفظ امنیت اطلاعات و جلوگیری از خسارات احتمالی کمک کند.
در صورت حمله تروریستی
در صورت وقوع حمله تروریستی، سه اقدام اساسی وجود دارد که باید به سرعت و با دقت انجام شوند تا جان افراد حفظ شود. نخست، در صورت امکان باید سریعا محل حادثه را ترک کرده و از منطقه خطر دور شد تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود. اگر فرار ممکن نباشد، باید در جایی امن و مناسب پنهان شد و تلاش کرد خود را از دید مهاجمان مخفی نگه داشت. در همین حال، برقراری تماس با شماره اضطراری۱۱۳ برای اطلاع‌رسانی به نیروهای امدادی و دریافت کمک فوری اهمیت بالایی دارد. تلفن همراه خود را در حالت بی‌صدا قرار دهید تا صدای زنگ آن باعث جلب‌توجه نشود و توجه مهاجمان را به خود جلب نکند. همچنین باید از انتشار اطلاعات تاییدنشده و شایعات در فضای عمومی و شبکه‌های اجتماعی خودداری کرد تا از ایجاد ترس و سردرگمی جلوگیری شود. به‌علاوه، تماس گرفتن با افرادی که ممکن است در معرض خطر باشند توصیه نمی‌شود؛ زیرا این کار ممکن است موقعیت آنها را لو داده و شرایط را برایشان خطرناک‌تر کند. رعایت این نکات می‌تواند به حفظ امنیت فردی و جمعی در شرایط بسیار حساس و بحرانی کمک کند.
اگر کسی دچار خونریزی شدید شد
در مواجهه با خونریزی شدید، نخستین و مهم‌ترین اقدام تماس فوری با اورژانس به شماره ۱۱۵ است تا کمک پزشکی حرفه‌ای هر چه سریع‌تر به محل حادثه برسد. در همین حال، برای کنترل خونریزی باید با استفاده از پارچه تمیز یا لباس مناسب فشار مستقیم و مداوم روی محل زخم وارد کرد تا خونریزی کاهش یابد و از ادامه آن جلوگیری شود. بسیار مهم است که تا رسیدن نیروهای امدادی فشار را قطع نکنید و به‌طور مداوم آن را حفظ کنید؛ زیرا توقف فشار می‌تواند باعث تشدید خونریزی و افزایش خطر برای فرد آسیب‌دیده شود. این اقدامات ساده اما حیاتی می‌تواند در شرایط اضطراری جان فرد را نجات دهد و فرصت کافی برای انتقال به مراکز درمانی فراهم کند.
بلایای طبیعی و هوای غیرعادی
سیل، آتش‌سوزی جنگل، توفان و موج گرما از جمله مخاطرات طبیعی هستند که ممکن است در هر زمان رخ دهند و تهدیدی جدی برای سلامت و امنیت افراد محسوب می‌شوند. در مواجهه با این شرایط، پیگیری مستمر اطلاعات هواشناسی و هشدارهای رسمی اهمیت زیادی دارد تا بتوان پیش‌بینی‌های لازم را انجام داد و به موقع اقدامات ایمنی را به‌کار بست. همچنین در شرایطی که احتمال وقوع آتش‌سوزی جنگل وجود دارد، باید از روشن کردن آتش خودداری کرد مگر آنکه مطمئن باشیم این کار در منطقه مجاز و بدون خطر است؛ زیرا حتی یک جرقه کوچک می‌تواند به آتش‌سوزی گسترده منجر شود. هشدارهای اعلام‌شده توسط مراجع رسمی را باید جدی گرفت و سریعا به توصیه‌ها و دستورالعمل‌ها عمل کرد تا از بروز آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود. در شرایط شیوع بیماری‌های واگیردار، سازمان‌های بهداشتی و مسوولان مربوطه با اطلاع‌رسانی‌های دقیق و به موقع، راهنمایی‌هایی درباره مراقبت از خود و دیگران ارائه می‌دهند که پیروی از این دستورالعمل‌ها برای حفظ سلامت فردی و عمومی ضروری است. توجه به این نکات و عمل به توصیه‌های رسمی می‌تواند در کاهش خطرات ناشی از حوادث طبیعی و شیوع بیماری‌ها نقش موثری ایفا کند.
اگر به کمک بیشتری نیاز دارید
در شرایط بحرانی، افرادی که سالمند هستند یا نیازهای خاص دارند باید پیشاپیش درباره این نیازها با خانواده، مددکاران یا همسایگان خود صحبت کنند تا در مواقع اضطراری حمایت لازم را دریافت کنند. داشتن یک برنامه شخصی ویژه بحران که شامل جزئیات مورد نیاز و راهکارهای مناسب باشد، به این افراد کمک می‌کند تا در شرایط سخت بهتر بتوانند از خود مراقبت کنند. همچنین بسیار مهم است که اطلاعات و هشدارهای مربوط به بحران‌ها به شیوه‌ای مناسب و قابل دسترس برای افرادی با نیازهای ویژه مانند نابینایان و ناشنوایان ارائه شود تا همه بتوانند به موقع و کامل از وضعیت مطلع شوند. در رابطه با حیوانات خانگی، تهیه و آماده نگه داشتن منابع ضروری مانند غذا، آب، دارو، قفس حمل و همچنین شماره تماس دامپزشک بسیار اهمیت دارد؛ زیرا این حیوانات نیز به مراقبت و حمایت نیاز دارند. در صورتی که مجبور به ترک خانه شوید، همراه بردن حیوان خانگی به مکان امن یکی از نکاتی است که باید رعایت شود تا سلامت و امنیت آنها نیز تضمین شود. توجه به این موارد می‌تواند در شرایط بحران آرامش و امنیت بیشتری برای همه اعضای خانواده، از جمله حیوانات خانگی فراهم آورد.
اگر نگران هستید
نگرانی در شرایط بحرانی امری طبیعی و قابل فهم است؛ اما برای حفظ سلامت روانی باید با آن به‌درستی برخورد کرد. یکی از راه‌های موثر مقابله با اضطراب، گفت‌وگو با دیگران است که باعث تخلیه احساسات و یافتن حمایت می‌شود. همچنین کمک به دیگران در مواقع دشوار، حس مفید بودن و کنترل شرایط را تقویت می‌کند و به کاهش استرس فرد کمک می‌کند. رعایت خواب کافی و انجام فعالیت‌های ورزشی منظم نیز از عوامل کلیدی در حفظ تعادل روحی و کاهش نگرانی‌های روزمره به شمار می‌روند. علاوه بر این، پیگیری مداوم اخبار منفی و آسیب‌زا می‌تواند اضطراب را تشدید کند، بنابراین بهتر است در دریافت اخبار محتاط بود و بیشتر به منابع رسمی و موثق توجه داشت. در رابطه با کودکان، صحبت درباره بحران باید با صبر و حوصله انجام شود؛ به آنها گوش داده و اجازه داد احساسات خود را بیان کنند. توضیح واقعیت‌ها باید به گونه‌ای باشد که موجب ترس و اضطراب بیش از حد نشود و اگر پاسخ به همه پرسش‌های کودک در دسترس نیست، بیان این موضوع بدون نگرانی نیز قابل قبول است. این روش‌ها به کودکان کمک می‌کند تا درک بهتری از موقعیت داشته باشند و احساس امنیت بیشتری پیدا کنند. رعایت این نکات می‌تواند به حفظ آرامش خانواده و ارتقای سلامت روان در شرایط بحرانی کمک کند
نویسنده:پرهام پهلوان
نظرات کاربران