چگونه صحبت کردن در خواب کودکان را متوقف کنیم؟

آیا کودک شما در خواب صحبت می‌کند؟ علت‌ها و توصیه‌های متخصصان را برای کمک به داشتن خوابی آرام و بی‌دغدغه در فرزندتان کشف کنید.

به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث،    صحبت کردن در خواب پدیده‌ای است که در آن افراد در حین خواب صحبت می‌کنند. اگر کودک شما در خواب حرف می‌زند، ممکن است طوری به نظر برسد که بیدار است، اما در واقع در حال صحبت یا بازسازی وقایع گذشته است—یا شاید چیزی در مورد آینده ذهنش را درگیر کرده باشد. دلایل متعددی ممکن است در پس این پدیده وجود داشته باشد و لزوماً همیشه جای نگرانی نیست.

دکتر سمیر مالوترا، مدیر ارشد و رئیس بخش سلامت روان و علوم رفتاری توضیح داد:

«صحبت کردن در خواب کودکان پدیده‌ای رایج و معمولاً طبیعی است. این اتفاق اغلب در مراحل خواب سبک رخ می‌دهد و معمولاً با بزرگ‌تر شدن کودک کاهش می‌یابد، بدون اینکه آثار ماندگاری بر جای بگذارد. این پدیده هم در مرحله‌ی خواب REM (حرکت سریع چشم) و هم در مرحله‌ی NREM (حرکت غیرسریع چشم) مشاهده می‌شود.»

دلایل صحبت کردن در خواب کودکان چیست؟

اگرچه صحبت کردن در خواب پدیده‌ای رایج است، اما عوامل مختلفی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند. دکتر سمیر مالوترا به برخی از این دلایل اشاره کرده است:

استرس و اضطراب:

کودکان هم مانند بزرگ‌ترها دچار استرس می‌شوند، اگرچه علت استرس آن‌ها با بزرگسالان متفاوت است. فشارهای مدرسه، روابط با همسالان، تغییرات در خانواده یا وقوع اتفاقاتی خاص می‌توانند ذهن کودک را بیش‌ازحد فعال نگه دارند. صحبت در خواب ممکن است راهی برای تخلیه‌ی احساسات سرکوب‌شده‌ی آن‌ها باشد.

تب:

تب نیز می‌تواند از دلایل صحبت کردن در خواب باشد. در هنگام تب، بدن کودک خسته و فرسوده می‌شود، که گاهی به کابوس و در نتیجه صحبت در خواب منجر می‌شود.

کمبود خواب:

بدن کودکان در حال رشد است و به خواب کافی نیاز دارد. کم‌خوابی ناشی از دیر خوابیدن، نداشتن نظم در برنامه‌ی خواب یا سایر عوامل، می‌تواند منجر به صحبت کردن در خواب شود.

ژنتیک:

عوامل ژنتیکی نیز در این پدیده نقش دارند. اگر در خانواده سابقه‌ی صحبت کردن در خواب وجود داشته باشد، احتمال بروز آن در کودک نیز بیشتر است.

آیا باید نگران صحبت کردن کودک در خواب بود؟

دکتر مالوترا تأکید کرد که در بیشتر موارد، صحبت کردن در خواب کودکان جای نگرانی ندارد و می‌تواند صرفاً یک مرحله‌ی گذرا باشد. اما والدین باید هوشیار باشند اگر:

• این صحبت‌ها مکرر شوند

• با صدای بلند یا همراه با اختلال در خواب باشند

• همراه با کابوس‌های مکرر یا راه‌رفتن در خواب بروز کنند

در چنین مواردی، لازم است با متخصصان مشورت شود. ممکن است نیاز به بررسی خواب (Sleep Study) باشد. دکتر مالوترا توصیه می‌کند والدین در زندگی فرزندانشان فعال باشند، به‌ویژه اگر فرزندشان در معرض زورگویی یا سوءرفتار قرار دارد، تا بتوانند به‌موقع کمک حرفه‌ای دریافت کنند.

چه اقدامات پیشگیرانه‌ای باید انجام داد؟

همان‌طور که همه شنیده‌ایم: «پیشگیری بهتر از درمان است». بنابراین، والدین باید از ابتدا اقدامات لازم برای داشتن خوابی آرام و بی‌دغدغه برای فرزندشان را انجام دهند.

عادت‌های صحیح خواب را در کودک تقویت کنید.

برخی از اقدامات مهم که متخصصان توصیه می‌کنند، شامل موارد زیر است:

۱. محیط خواب مناسب:

از همان دوران ابتدایی، باید عادت‌های خوب خواب را به کودک آموزش دهید. محیط خواب کودک باید آرام، راحت و مناسب باشد. دمای اتاق باید به‌گونه‌ای باشد که کودک در آن احساس آرامش کند.

۲. روال مشخص پیش از خواب:

در خانه یک روال ثابت برای خواب شبانه تعریف کنید و هر شب به آن پایبند باشید. این کار نه‌تنها به کودک کمک می‌کند خواب کافی داشته باشد، بلکه برای تقویت ارتباط عاطفی در خانواده و رشد روانی کودک نیز بسیار مؤثر است. بهتر است استفاده از سرویس بهداشتی پیش از خواب در این روال گنجانده شود تا خواب کودک در طول شب مختل نشود.

۳. تنظیم الگوی خواب کودک:

والدین باید اهمیت خواب کافی برای رشد سالم کودک را جدی بگیرند. نباید هنگام خواب کودک، مشاجره یا تنش خانوادگی ایجاد شود، چراکه این تنش‌ها می‌توانند کودک را دچار استرس کرده و چرخه‌ی خواب او را مختل کنند. همچنین، از مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار پیش از خواب باید خودداری شود، چون خواب کودک را به هم می‌ریزد.

بر اساس مطالعه‌ای از کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده درباره‌ی «مزایای روال خواب شبانه در کودکان خردسال»، مشخص شد که داشتن برنامه‌ی منظم پیش از خواب، تأثیرات مثبتی در خواب، تنظیم هیجانی و رفتاری کودک دارد. همچنین، این روال در رشد همه‌جانبه و سلامت روانی دوران کودکی، به‌ویژه برای کودکان در معرض خطر، بسیار مؤثر است.

جمع‌بندی

صحبت کردن در خواب کودکان در بیشتر موارد بی‌ضرر و بخشی طبیعی از مراحل رشد آن‌هاست. این پدیده معمولاً نشانه‌ای از مشکل پزشکی یا روان‌شناختی جدی نیست و بیشتر کودکان با گذر زمان آن را پشت سر می‌گذارند. بااین‌حال، اگر این رفتارها شدید، مکرر یا همراه با کابوس‌های شبانه باشند، لازم است با متخصص مشورت شود. والدین با رعایت بهداشت خواب و همراهی آگاهانه، می‌توانند از بروز اختلالات جدی خواب در آینده‌ی کودک پیشگیری کنند.

منبع

مطالب پیشنهادی

اشتراک‌گذاری این مطلب:

نظرات کاربران

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *