۳ روستای بدون کولر گیلان برای یک سفر خنک در دل طبیعت تالش

راهنماتو- اگر تابستان برایت فقط گرما و شلوغی جاده‌هاست، وقت آن رسیده که راهی روستاهایی بشوی که انگار از دل رویا بیرون آمده‌اند. ۳ نقطه‌ پنهان در دل کوه‌های تالش، آن‌قدر خنک‌اند که کولر مفهومی ندارد و آن‌قدر بکر که هنوز رد پای کمی از مسافران را بر تن خود دارند. جایی برای نفس کشیدن، راه رفتن میان چمنزارهای نم‌دار، دیدن آسمان پرستاره و شنیدن سکوت. سفری بی‌صدا، اما پر از حس زندگی.

به گزارش راهنماتو، در میان پیچ‌وخم جاده‌هایی که با هر پیچ، طبیعتی تازه را به نمایش می‌گذارند، آن‌سوتر از شهر و شلوغی و تکرار، روستاهایی جا خوش کرده‌اند که هنوز ضرباهنگ زندگی در آن‌ها با طلوع خورشید و صدای پرندگان تنظیم می‌شود. روستاهایی که نفس‌هایشان با بوی خاک باران‌خورده و شبنم صبحگاهی گره خورده و خنکای هوایشان آن‌قدر ناب است که حتی در اوج تابستان، پنجره‌ها را می‌گشایی تا بیشتر از آن بنوشی.

جایی در دل کوه‌های همیشه سبز تالش، در آغوش جنگل‌های خاموش و شالیزارهای بیدار، به مناطقی می‌رسی که گویی جهان در آن‌ها آرام‌تر می‌گذرد. در آن بالاها، جایی‌که مه گاهی چون پتویی سپید، دشت را می‌پوشاند، روستاهایی هستند که هنوز به تسخیر زندگی ماشینی درنیامده‌اند. نه صدای موتور کولر می‌آید، نه شتاب ساعت‌ها؛ فقط باد است و بوته‌های شقایق، چشمه‌هایی زلال و شب‌هایی که با گرمای آتش و سکوت شبانه معنا پیدا می‌کنند.

این‌جا روستاهایی هستند که حضور در آن‌ها نه فقط سفر، بلکه بازگشتی است به درون؛ به خودِ آرام، فراموش‌شده، و بی‌ادعا. اگر روزی دل‌تنگ هوای خنک و زندگی بی‌دغدغه شدید، راه این روستاهای بی‌کولر را که در این مطلب از راهنمای سیر و سفر معرفی می‌شوند پیش بگیرید؛ شاید خودتان را میان آن مهِ معلق و خنکای ناب پیدا کردید.

روستای شکر دشت

۱. روستای شکردشت؛ معروف به عروس تالش

ییلاق شکردشت تالش، یکی از زیباترین مناطق کوهستانی استان گیلان و عروس تالش، با چشم‌اندازی مسحورکننده از دشت‌های پرگل، کوهستان‌های مه‌گرفته و بافت روستایی بکر، مقصدی ایده‌آل برای طبیعت‌گردی در فصول گرم سال است. این منطقه با آب‌وهوای خنک حتی در تابستان، پناهگاهی برای فرار از گرمای شهری محسوب می‌شود.

در اردیبهشت و خرداد، دامنه‌های سرسبز آن پوشیده از شقایق‌های وحشی می‌شود و هوای پاکیزه آن به همراه چشم‌اندازهای جنگلی، طبیعت‌دوستان را به وجد می‌آورد. اگرچه امکانات رفاهی مدرن چندانی ندارد، اما فضای دل‌انگیز آن، همراه با تجربه چشیدن عسل طبیعی و لبنیات محلی، خاطره‌ای بی‌نظیر از یک اقامت روستایی ساده ولی غنی از اصالت را رقم خواهد زد.

روستای شکر دشت۳

آیا اقامت در روستای شکردشت ممکن است؟

امکان اقامت در شکردشت نیز وجود دارد. گردشگران می‌توانند در دل طبیعت چادر بزنند یا از میزبانی گرم و صمیمی اهالی استفاده کنند. برخی روستاییان، کلبه‌های سنتی خود را برای اقامت شبانه در اختیار مسافران قرار می‌دهند. همچنین امکان اجاره اتاق یا بازگشت به رشت برای اقامت شب نیز وجود دارد. توجه داشته باشید که به‌دلیل شرایط آب‌وهوایی سرد در تمام فصول، حتما لباس گرم همراه داشته باشید. این منطقه با بخاری هیزمی گرم می‌شود و اگرچه امکانات آن ساده است، اما آرامش و زیبایی آن بی‌بدیل خواهد بود.

روستای شکر دشت۲

 

چگونه به روستای شکردشت برویم؟

برای رسیدن به شکردشت، ابتدا باید خود را به شهر تالش در استان گیلان برسانید. سپس با عبور از جاده‌ای کوهستانی و تماشایی که از روستای جنگلی «کیشون بن» و گردنه‌هایی سرسبز می‌گذرد، در نهایت به ابتدای جاده خاکی ییلاق خواهید رسید. از این نقطه به بعد، مسیر آسفالت نیست و ادامه راه با پای پیاده یا با کمک نیسان‌های محلی و تراکتورهای اهالی امکان‌پذیر است. حدود دو ساعت رانندگی از شهر تالش تا شکردشت طول می‌کشد.

آبشار ورزان و روستا

۲. روستای ورزان؛ با آبشاری در آغوش گل‌های وحشی

ییلاق روستای ورزان در منطقه‌ سوباتان، یکی از جذاب‌ترین مقاصد طبیعت‌گردی در استان گیلان است که به‌ویژه در فصول بهار و تابستان با طبیعت سرسبز، آب‌وهوای معتدل و مناظری تماشایی گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. از مهم‌ترین جاذبه‌های این منطقه می‌توان به آبشار ورزان اشاره کرد که در چهار کیلومتری غرب سوباتان واقع شده و با ارتفاعی بیش از ۱۰۰ متر، یکی از مرتفع‌ترین آبشارهای منطقه به شمار می‌رود.

این آبشار که از شاخه‌های رودخانه لیسار تغذیه می‌شود، در دل پوشش گیاهی غنی شامل راش، بلوط، فندق، زرشک و گل‌های علفی قرار گرفته و با محیطی بکر، فرصت بی‌نظیری برای پیاده‌روی، عکاسی، کمپینگ و کوهنوردی فراهم می‌کند. علاوه بر این، گونه‌های جانوری نادری مانند شوکا، عقاب طلایی و قرقاول نیز در این منطقه دیده می‌شوند که به جذابیت‌های طبیعی آن افزوده‌اند.

روستای ورزان5

آیا اقامت در روستای ورزان ممکن است؟

امکان اقامت در خانه‌های روستایی و اقامتگاه‌های بوم‌گردی در ورزان و سوباتان وجود دارد. این اقامتگاه‌ها با فضای گرم و صمیمی روستایی، محیطی مناسب برای تجربه زندگی در دل طبیعت بکر شمال ایران فراهم می‌کنند. گردشگرانی که به‌دنبال تجربه‌ای متفاوت و آرامش‌بخش هستند، می‌توانند با اجاره کلبه‌های چوبی یا برپا کردن کمپ در طبیعت، اقامت خوشی را تجربه کنند. همچنین امکاناتی همچون سرویس بهداشتی، آلاچیق، مکان‌های پیک‌نیک و دسترسی محدود به فروشگاه‌ها، با توجه به فصل و حجم گردشگر، فراهم است.

 

چگونه به روستای ورزان برویم؟

مسیر دسترسی به این منطقه کوهستانی، از شهر تالش آغاز می‌شود و پس از حدود یک ساعت و ۴۵ دقیقه رانندگی، گردشگران را به منطقه سوباتان می‌رساند. از سوباتان نیز با طی مسافتی کوتاه به سمت غرب، می‌توان به روستای ورزان و سپس آبشار رسید. لازم به ذکر است که بخشی از مسیر خاکی است و در برخی فصول سال نیاز به خودروهای آفرود یا پیاده‌روی در مسیرهای مشخص شده دارد.

روستای سراگاه

۳. روستای سراگاه؛ با دریاچه‌ای رویایی

روستای سراگاه، در دل شالیزارهای برنج و میان کوه‌های بخش مرکزی تالش، یکی از بکرترین و تماشایی‌ترین نقاط شمال کشور به شمار می‌رود. دریاچه سراگاه که در حقیقت یک سد خاکی کوچک با آب زلال و شفاف است، با انعکاس مناظر اطراف مانند تپه‌های سبز، درختان و آسمان آبی، منظره‌ای چشم‌نواز و دل‌انگیز را پدید آورده است.

در فصل‌های بهار و تابستان، آب‌وهوای این منطقه بسیار معتدل و مطبوع است و طبیعت سراگاه در سرسبزترین و باطراوت‌ترین حالت خود قرار دارد. همین ویژگی‌ها، این منطقه را به مکانی ایده‌آل برای قدم‌زدن، طبیعت‌گردی، عکاسی و تجربه آرامش در دل سکوت و زیبایی طبیعت تبدیل کرده‌اند.

دریاچه سراگاه

آیا اقامت در روستای سراگاه ممکن است؟

در روستای سراگاه، گردشگران می‌توانند تجربه‌ای متفاوت از اقامت در دل طبیعت داشته باشند. علاقه‌مندان به کمپینگ و شب‌مانی در چادر می‌توانند در نزدیکی دریاچه کمپ بزنند و از شب‌های خنک و آرام منطقه لذت ببرند. همچنین، یک کلبه چوبی بومی در این روستا وجود دارد که مالک آن، آن را به گردشگران اجاره می‌دهد و گزینه‌ای مناسب برای اقامت راحت‌تر و امن‌تر در دل طبیعت روستاست. این امکانات محدود اما صمیمی، به جذابیت اقامت در سراگاه افزوده‌اند و تجربه‌ای گرم و به‌یادماندنی برای طبیعت‌دوستان فراهم می‌کنند.

 

چگونه به روستای سراگاه برویم؟

برای دسترسی به سراگاه ابتدا باید خود را به شهر تالش در استان گیلان برسانید. از آنجا، با حرکت به سمت شمال غربی و طی مسیر حدود ۱۰ کیلومتر، به دهستان جوکندان می‌رسید. سپس با گذر از روستای ریک و یک پیاده‌روی سبک سه کیلومتری در دل طبیعت، به دریاچه سراگاه خواهید رسید که مانند نگینی فیروزه‌ای در میان جنگل‌های سرسبز منطقه قرار گرفته است.

منبع

مطالب پیشنهادی

اشتراک‌گذاری این مطلب:

نظرات کاربران

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *