راهنماتو- تابستان کرمان تنها کویر و گرما نیست! در دل ارتفاعات استان کرمان، روستاهایی نهفته‌اند که با طبیعت خنک، باغ‌های سرسبز و رودخانه‌های جاری، بی‌نیاز از کولر، پناهگاهی برای عاشقان طبیعت و خنکی‌اند. با ما همراه باشید تا با 3 روستای شگفت‌انگیز سیرچ، بابزنگی راین و بیدخوان آشنا شوید؛ مقاصدی بکر برای سفری متفاوت در روزهای داغ تابستان.
به گزارش راهنماتو، استان کرمان، با گستردگی سرزمین و تنوع اقلیمی خود، علاوه بر مناطق کویری و گرمش، دارای مناطقی خوش‌آب‌وهوا و کوهستانی است که حتی در گرم‌ترین روزهای تابستان نیز هوای خنک و مطبوعی دارند. این روستاها، که در دل کوهستان‌ها و ارتفاعات واقع شده‌اند، به‌واسطه موقعیت جغرافیایی خاص، وجود منابع آب پایدار و پوشش گیاهی متنوع، شرایطی متفاوت از محیط اطراف خود ایجاد کرده‌اند و به عنوان پناهگاهی طبیعی برای کسانی که به دنبال فرار از گرمای طاقت‌فرسای مناطق کویری هستند، شناخته می‌شوند.
روستاهایی مانند بیدخوان در بردسیر، بابزنگی در راین و سیرچ در نزدیکی شهداد نمونه‌هایی بارز از این مناطق خنک و باصفا هستند. این روستاها علاوه بر داشتن آب‌وهوای مطبوع، از جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی بی‌نظیری برخوردارند که ترکیبی از زیبایی‌های کوهستانی و فرهنگ اصیل مردم محلی را به نمایش می‌گذارند. حضور در این مناطق، تجربه‌ای متفاوت و آرامش‌بخش را برای گردشگران رقم می‌زند، جایی که نیازی به کولر و تهویه مصنوعی نیست و طبیعت به شکلی خودجوش، هوای خنک را فراهم می‌آورد. در این مطلب از راهنمای سیر و سفر با این 3 روستای بهشتی کرمان آشنایی بیشتری پیدا خواهیم کرد.
1. روستای بیدخوان بردسیر؛ با درخت گردویی 2000 ساله
روستای بیدخوان در شهرستان بردسیر استان کرمان، یکی از بکرترین و زیباترین مناطق طبیعی جنوب ایران است که به‌سبب موقعیت خاص جغرافیایی‌اش، در روزهای گرم تابستان نیز آب‌وهوایی مطبوع و خنک دارد. این روستا در ارتفاعات جنوبی کوهستان‌های کرمان و در میان رشته‌کوه‌هایی چون کوه یشم، کوه قلعه دسکوئیه و کوه بحر آسمان قرار گرفته است.
این موقعیت کوهستانی و جریان دائمی رودخانه بیدخوان که از ارتفاعات اطراف سرچشمه می‌گیرد، سبب خنکی هوا در ماه‌های گرم سال و سرسبزی چشم‌نواز منطقه شده است. پوشش گیاهی متنوع و حضور باغ‌های گردو، زمین‌های کوهپایه‌ای پوشیده از گیاهان دارویی و غار یخی زیبایی که در فصل زمستان قندیل‌های یخ بر دهانه آن می‌نشیند، از دیگر جلوه‌های طبیعی این روستا هستند.
قدمت روستای بیدخوان بنا بر برخی مستندات تاریخی، به دوران پیش از اسلام بازمی‌گردد و این مسئله نشان‌دهنده اهمیت فرهنگی و تاریخی آن است. درخت گردوی کهنسالی که گفته می‌شود قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال دارد، یکی از نمادهای هویتی این روستاست.
چنین درختی نه تنها از لحاظ زیستی ارزشمند است، بلکه گویای تداوم زندگی و حضور طولانی‌مدت انسان در این منطقه است. از سوی دیگر، جریان دائمی آب، خاک حاصل‌خیز و موقعیت کوهستانی این ناحیه، باعث رونق کشاورزی، به‌ویژه باغداری گردو و سایر محصولات سردسیری در بیدخوان شده است.
آیا اقامت در روستای بیدخوان ممکن است؟
در حال حاضر اقامتگاه‌های رسمی گردشگری در بیدخوان به‌صورت گسترده توسعه نیافته‌اند، اما امکان اقامت در خانه‌های بومی و روستایی وجود دارد. برخی ساکنان محلی با تجهیز منازل‌شان به امکانات اولیه اقامتی، پذیرای گردشگران هستند. همچنین طبیعت‌گردان و کوهنوردان می‌توانند با برپایی چادر در حاشیه رودخانه یا باغ‌ها، از شب‌مانی در طبیعت زیبای روستا بهره‌مند شوند.
چگونه به روستای بیدخوان برویم؟
روستای بیدخوان در فاصله حدود ۹۰ کیلومتری جنوب غربی شهر کرمان قرار دارد و دسترسی به آن از طریق جاده جوپار ـ بردسیر امکان‌پذیر است. پس از عبور از روستای دشتکار، به بیدخوان خواهید رسید. مسیر حدود یک ساعت و ۱۰ دقیقه زمان می‌برد و با وجود جاده آسفالته، بهتر است خودروهای مناسب برای مناطق روستایی استفاده شود، به‌ویژه در فصل زمستان یا هنگام بارندگی.
2. روستای بابزنگی راین؛ با مردمی متبحر در ساخت سلاح سرد
بابزنگی راین شهری خوش آب‌وهوا در جنوب شرقی استان کرمان است که در ارتفاع ۲۲۱۸ متری از سطح دریا و در دامنه کوه هزار، بلندترین قله جنوب ایران، قرار گرفته است و آن را به عنوان مرتفع‌ترین روستای مسکونی ایران برمی‌شمارند. موقعیت کوهستانی، مجاورت با ارتفاعات برف‌گیر، و وجود منابع آب روان از کوه هزار باعث شده است که راین در تابستان نیز هوایی معتدل و خنک داشته باشد. البته راین به عنوان منطقه‌ای زیبا و خوش آب و هوا در کرمان دارای روستاهای متفاوت و خنکی است که در تابستان هیچ نیازی به کولر در آن‌ها ندارید و باب زنگی تنهای یکی از این روستاهاست.
وجود آبشار زیبای «زر رود» در ۱۴ کیلومتری جنوب غربی راین که از دل ارتفاعات کوه هزار می‌جوشد، جلوه‌ای طبیعی و مفرح به فضای این منطقه بخشیده و بر خنکای آن افزوده است. جنگل‌های بید و مسیرهای سرسبز کوهنوردی که تا ارتفاعات بالاتر ادامه دارند، فضای مناسبی برای طبیعت‌گردی و فرار از گرمای تابستان در سایر مناطق کویری کرمان ایجاد کرده‌اند.
راین پیشینه‌ای بسیار کهن دارد و قدمت آن به دوران ساسانی می‌رسد. این شهر در گذشته با نام «رائین» شناخته می‌شد که به معنای قنات با شیب ملایم است. راین در مسیر جاده‌های تجاری مهم شرق به غرب قرار داشته و به یکی از مراکز بازرگانی و تولید پارچه در ایران باستان تبدیل شده بود، به‌گونه‌ای که کالاهایش حتی به مصر نیز صادر می‌شدند.
افزون بر این، راین به‌عنوان یکی از مراکز مهم صنایع دفاعی نیز شناخته می‌شده و ساخت سلاح‌هایی چون شمشیر، خنجر، قفل، قندشکن، و داس در آن رواج داشته است. هنوز هم هنر فلزکاری و آهنگری به‌ویژه در ساخت سلاح‌های سنتی و ابزارهای فلزی، یکی از شاخص‌ترین صنایع دستی مردم راین است. ارگ خشتی راین، دومین بنای خشتی بزرگ جهان پس از ارگ بم، نیز گواهی بر شکوه تاریخی این منطقه است.
آیا اقامت در روستای بابزنگی راین ممکن است؟
شهر راین دارای امکانات اقامتی متعددی از جمله اقامتگاه‌های بوم‌گردی، مهمانسراها و خانه‌های محلی بازسازی‌شده است. برخی از خانه‌های تاریخی نیز به اقامتگاه سنتی تبدیل شده‌اند که با حفظ فضای سنتی و ارائه خدمات رفاهی، تجربه‌ای اصیل و دل‌نشین از اقامت در این شهر تاریخی برای گردشگران فراهم می‌کنند.
چگونه به روستای بابزنگی راین برویم؟
برای رسیدن به راین، باید از شهر کرمان به سمت جنوب شرقی حرکت کرد. راین در فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری از مرکز استان قرار دارد و مسیر آن آسفالته و دسترسی‌پذیر است. مسیر از طریق جاده کرمان به باغین و سپس جاده راین قابل طی شدن است و حدود یک ساعت و نیم تا دو ساعت زمان نیاز دارد. مسیر از مناظری کوهستانی، باغستانی و خنک عبور می‌کند و سفری دل‌انگیز را برای مسافران رقم می‌زند.
3. روستای سیرچ؛ بهشتی در 30 کیلومتر کویر لوت
روستای سیرچ در استان کرمان، به‌دلیل قرارگیری در ارتفاع ۱۵۵۰ متری از سطح دریا و نزدیکی به کوهستان، یکی از مناطق خوش آب‌وهوای کرمان محسوب می‌شود که حتی در روزهای داغ تابستان نیز هوایی خنک و دلپذیر دارد.
برخلاف مجاورت آن با منطقه‌ی کویری گرم و خشک شهداد و گندم‌بریان، سیرچ با پوشش گیاهی سرسبز، رودخانه دائمی، درختان کهنسال چنار و سرو، و باغ‌هایی پرثمر از گیلاس، انگور، انجیر، شلیل و گردو، حال‌وهوایی شبیه مناطق شمالی ایران دارد. همین تضاد چشمگیر آب‌وهوایی و جغرافیایی با مناطق اطراف، سیرچ را به مقصدی منحصربه‌فرد برای گردشگران تبدیل کرده است.
این روستا که در گذشته به نام «بهارستان» شهرت داشته، زادگاه نویسنده بزرگ ایرانی، هوشنگ مرادی کرمانی، خالق قصه‌های مجید نیز هست. جاذبه‌هایی همچون درخت سرو هزارساله، پیست اسکی طبیعی در دل کوهستان‌های برفی، چشمه آبگرم چوشان با خاصیت درمانی، و نزدیکی به کلوت‌های شهداد، سیرچ را به نگینی در دل کویر تبدیل کرده‌اند.
مردم این روستا علاوه بر کشاورزی و دامداری، به تولید قالیچه‌های دستباف، حصیربافی، روغن و کره محلی و خشکبار نیز مشغول‌اند که از جمله صنایع دستی و سوغات ارزشمند منطقه به شمار می‌آید.
آیا اقامت در روستای سیرچ ممکن است؟
امکان اقامت در سیرچ محدود است؛ اما گردشگران می‌توانند با هماهنگی قبلی در خانه‌های بومی و مهمان‌نواز مردم روستا اقامت کنند یا از اقامتگاه‌های بوم‌گردی نزدیک مانند کاشکیلو در شهداد استفاده کنند. این سبک اقامت، تجربه‌ای اصیل از زندگی روستایی و مهمان‌نوازی مردم محلی را فراهم می‌کند.
چگونه به روستای سیرچ برویم؟
برای رسیدن به روستای سیرچ، کافی است به سمت شهر شهداد حرکت کرده و از آنجا با استفاده از جاده آسفالته شهداد–سیرچ، مسیر زیبای کوهستانی را تا روستا طی کنید. این مسیر با چشم‌اندازهای کوه، باغ و طبیعت بکر، سفری به‌یادماندنی را برای گردشگران رقم خواهد زد.
نظرات کاربران