رحمان پاداش؛ جنگ بامداد 23 خرداد رژیم صهیونیستی علیه کشور عزیزمان ایران که با واکنش قاطع نیروهای مسلح کشورمان روبرو شده منجر به تحمیل آتش بس به دشمن گردید. حال بعد از پایان ظاهری آن، ذکر چند نکته ضروری است؛
۱. سابقه رژیم صهیونی نشان میدهد بعد از جنگ‌هایی که به راه می‌اندازد پیشنهاد آتش بس میدهد. در خلال جنگ اقدام به تخریب، ترور و شناسایی کرده، سپس در قالب آتش بس اقدام به ترور باقی مانده افراد مدنظر خود میکند. بنابراین همچنان که کلیه نهادهای ذیربط تأکید کردند شایسته هست نیروهای مسلح و آحاد مردم همچنان با هشیاری کامل اقدامات رژیم تروریستی صهیونی و همدستان داخلی آن را زیر نظر داشته تا در صورت تعدی به خاک وطن با پاسخ قاطعی روبرو گردد.
۲. آن چیزی که مشخص هست و نمی‌توان آن را نادیده گرفت این است که متاسفانه بدون نفوذ و وجود جاسوسانی در رده‌های مختلف امکان چنین عملیاتی در شب اول وجود نمی‌داشت. بنابراین، مسولین اطلاعاتی و امنیتی کشور هر چه سریع‌تر نسبت به پر کردن رخنه‌های امنیتی و شناسایی عوامل آنها در بخش‌های مختلف حاکمیت اقدام کنند. اگر چه تعداد زیادی از نوچه‌های رژیم صهیونی توسط سربازان گمنام امام زمان (عج) به دام افتادند با این حال، این برداشت نادرست است که تصور کنیم ترور فرماندهان ارشد صرفاً توسط عوامل رده پایین صورت گرفته است. برای حل این مشکل باید به تقویت بین بخشی اطلاعات اقدام کرد، از ظرفیت های هوش مصنوعی در این زمینه استفاده نمود، نیروهای امنیتی-اطلاعاتی را به سلاح آموزش مجهز کرد، سرمایه گذاری ویژه ای را برای بخش‌های فناوری اطلاعاتی در نظر گرفت. یکبار و برای همیشه باید تیشه را به ریشه زد.
۳. اتحاد، همدلی، یکپارچگی و همبستگی ملی چنان بود که دشمن صهیونی و اپوزوسیون برانداز را نا‌امید کرده است. لذا این همبستگی باید قدر دانسته و نسبت به هر چیزی که این اتحاد ملی را خدشه دار میکند باید حساس بود. ایران کشوری است مسلمان با اعتقادات مذهبی و ملی. هر دو وجه ملی‌گرایی و مذهب همچون دو بال برای به سعادت رسیدن و برخاستن سیمرغ ایران از دل آتش دشمن هستند. بنابراین باید هر دو وجه را گرامی بداریم. روایت‌ها و جشن‌های ملی را ارج نهیم، گفتمان وحدت را سر لوحه کار خود قرار دهیم.
۴. ایران باید اولویت اول تمامی اقدامات و تصمیم ها قرار گیرد. امت‌های مسلمان همگی قابل احترام هستند و دفاع از حق و حقوق آنها وظیفه انسانی و دینی ماست. دفاع از آرمان فلسطین با گوشت و خون ما عجین شده است و باید از هیچ تلاشی برای رهایی قدس شریف دریغ نگردد. با این حال، بدانیم فقط مردم ایران، ایران را دوست دارند و در تنگناها و مشکلات فقط می‌توان روی خودمان حساب کرد.
۵. لازم است از هر چیزی که امنیت روانی جامعه را به هم می‌ریزد خودداری شود. جلوی دوگانگی‌ها گرفته شود. امت گرایی در مقابل ملت‌گرایی قرار نگیرد. صدا و سیما نیازمند خانه تکانی اساسی است و باید ملی گردد. پوشش عرفی مردم محترم شمرده شود. به صداها و دیدگاه‌های متنوع بها داده شود. به سلایق و فرهنگ‌های مردم احترام گذاشته شود و …
۶. ضروریست تصویر و تصور مبهمی که از کشور ایران با آن پیشینه تمدنی در خارج وجود دارد تصحیح گردد. اعتمادسازی، راز بقا و ماندگاری در دنیای امروز است. بنابراین تغییر نگاه دنیا به کشور ما در دوران پسا جنگ، باید جز اقدامات با اولویت بالای دستگاه سیاست خارجی قرار گیرد. این تغییر نگاه را می‌توان از طریق حضور فعال در مجامع بین‌المللی، استفاده از ظرفیت ایرانیان نخبه خارج و داخل کشور، استفاده از دیپلماسی عمومی، استفاده از ظرفیت رسانه‌های بزرگ و … بهبود بخشید.
۷. نیروهای مسلح خصوصاً هوا فضای سپاه، در دوران جنگ عملکردی درخشان داشتند. شجاعانه در مقابل دشمن صهیونی ایستادند. با این حال در وهله اول باید از درگیر کردن نیروهای نظامی و انتظامی با مسایل روزمره جداً پرهیز کرد. ثانیاً نسبت به رفع کاستی‌ها و کمبود ادوات و تجهیزات آفندی و پدافندی به هر شکل ممکن اقدام گردد. این کار از طریق جذب و به کارگیری نخبگان کشور در بخش‌های نظامی و ایجاد پژوهشکده‌های تحقیق و توسعه امکان‌پذیر می‌باشد. از طرفی ضروریست متناسب با ویژگی‌های منطقه، اقدام به تأسیس اتحادهای امنیتی منطقه‌ای خصوصاً با کشورهایی همچون پاکستان نموده تا در شرایط خاص بتوانیم از تجهیزات و تجربه آنها استفاده کرد.
نظرات کاربران