فرارو- کاکتوس ساگوارو، گیاه نمادین سرزمین‌های مرزی آریزونا، در ماه ژوئن و اوایل ژوئیه میوه‌های کوچک و خارپوش خود را می‌پروراند.

به گزارش فرارو، برای اعضای جامعه توهونو اودهام، که نیاکان‌شان هزاران سال در این صحرای گرم زندگی کرده‌اند، زمان برداشت میوه‌ ساگوارو ـ که به زبان آن‌ها “باهیداج” نام دارد ـ مقدس و معنوی است.

ساگواروهای بلندبالا ـ که تا ۲۰۰ سال عمر می‌کنند و معمولاً تا ۷.۶ متر قد می‌کشند بخشی از داستان آفرینش جامعه توهونو هستند و چون اعضای خانواده تلقی می‌شوند.

ماریا فرانسیسکو، پس از برداشت میوه در نزدیکی کمپ خانواده‌اش در دامنه‌های غرب توسان گفت: ما یاد گرفته‌ایم که این‌ها خانواده ما هستند، واقعاً هم خانواده ما هستند. پس ما احترام بسیار زیادی برایشان قائلیم. برایشان دعا می‌کنیم و از آن‌ها تشکر می‌کنیم.

میوه ساگوارو پس از جوشانده شدن و صاف شدن، به شیره‌ای طبیعی و شیرین تبدیل می‌شود. بخشی از آن تخمیر شده و به شرابی تبدیل می‌شود که در مراسم سالانه برای دعا به آفریننده به کار می‌رود؛ دعایی برای فرستادن باران‌های موسمی که حیات در کویر را ممکن می‌سازد و آغاز سال نو اتوهونوها را نیز نشان می‌دهد.

برای بسیاری از خانواده‌ها، فصل برداشت همچنین فرصتی است برای انتقال سنت‌ها و دانشی که قرن‌ها نسل به نسل منتقل شده و اکنون با استقبال دوباره جوانان برای بازگشت به ریشه‌های نیاکانی، جان تازه‌ای گرفته است.

تانیشا تاکر لوزه، دخترعموی فرانسیسکو می‌گوید: مهم است که نسل‌های آینده اینجا باشند، این لحظات را ببینند.

منبع